Padaczka u psów – jak rozpoznać epilepsję u psa?

Padaczka u psa to jedno z najczęściej występujących zaburzeń układu nerwowego. W zależności od rodzaju zaburzenia czynności mózgu rozróżnia się padaczkę pierwotną, reaktywną oraz sympatyczną. Szacuje się, że padaczka u psów może dotykać nawet 5% czworonogów. Często też jako nowa choroba pojawia się padaczka u starego psa. Sprawdzamy, czym objawia się padaczka u psa, jakie są jej przyczyny, jak przebiega napad padaczkowy, ile żyje pies z padaczką oraz jak karmić takiego czworonoga. Poznasz też odpowiedź na pytanie, jak leczona powinna być epilepsja u psa.

Padaczka u psów – przyczyny

Jako że rozróżnia się kilka rodzajów padaczki u psów, różne są też przyczyny zaburzeń tego rodzaju, tj.:

• Pierwotna padaczka u psa – tzw. padaczka idiopatyczna, diagnozowana dopiero wówczas, jeżeli nie można określić innych przyczyn schorzenia. Może być wynikiem uwarunkowań genetycznych. Pierwsze ataki pojawiają się już u około rocznych psów, ale pierwotna epilepsja może wystąpić do 5. roku życia czworonoga.
• Wtórna padaczka u psa – tzw. epilepsja symptomatyczna spowodowana uszkodzeniem mózgu (strukturalne lub czynnościowe). Często jest wynikiem problemów wewnątrzczaszkowych (np. zapalenie opon mózgowych, wylew krwi, guz, wodogłowie), upadku lub wypadku, którego skutkiem był uraz mózgu.
• Reaktywna padaczka u psa – epilepsja będąca wynikiem procesów patologicznych powstałych poza głową zwierzęcia. Padaczka u psów tego rodzaju może być wywołana różnymi chorobami (m.in. zatrucie metalami ciężkimi i środkami ochrony roślin, choroby metaboliczne, zaburzenia pracy nerek i wątroby, niedobór witamin z grupy B, choroby zakaźne typy wścieklizna czy nosówka). Epilepsja reaktywna może być też wynikiem nieprawidłowego stosowania leków.

Najczęstsze przyczyny padaczki u psów:

• czynniki genetyczne;
• guzy mózgu,
• zakażenie pasożytami,
• niski poziom cukru (m.in. hipoglikemia, która wywołuje ataki paniki, stąd możliwa jest padaczka u psa ze stresu),
• choroby wątroby,
• niewydolność nerek,
• zatrucie (m.in. toksynami i metalami ciężkimi typu rtęć, ołów, miedź, glin),
• szczepienia psa,
• urazy głowy,
• problemy z tarczycą,
• niedobory witamin (m.in. witamina B6, witamina A, kwas foliowy, witamina D) i minerałów (m.in. cynk, tauryna, magnez i wapń),
• padaczka u psa po kleszczu, jeżeli zwierzę zachorowało na boreliozę.

Padaczka u psa – objawy

Atak padaczki u psa może przybierać różną formą. Przede wszystkim objawem są nawracające ataki drgawkowe, które dzieli się na uogólnione oraz częściowe. Zdarza się też, że przed atakiem pojawiają się omdlenia, upadki czy zaburzenia koordynacji.

• Drgawki uogólnione – rozróżnia się drgawki konwulsyjne (m.in. gwałtowane skurcze mięśni, ślinotok, wymioty, skomlenie, wycie, nietrzymanie moczu) i niekonwulsyjne (utrata świadomości i kontaktu z rzeczywistością; mogą zostać niezauważone przez właściciela psa);
• Drgawki częściowe – rozróżnia się drgawki proste (ruchowe bez utraty świadomości), złożone (zmiany zachowania, agresja, halucynacja, utrata świadomości) i z wtórnym uogólnieniem (połączenie drgawek prostych i złożonych).

Jak wygląda atak padaczki u psa?

Niezależnie od tego, czy jest to atak padaczki u starego psa, czy może szczeniaka, epilepsja przebiega etapami, tj.:

• Faza prodromalna – pewne symptomy mogą wskazywać na atak epilepsji, ale nie jest to reguła. Wskazać trzeba tutaj m.in. osowiałość, nadpobudliwość i szukanie miejsca do ukrycia. Zdarza się, że faza trwa kilka godzin, innym razem nawet wiele dni.
• Aura – początek napadu, który trwa od kilku sekund do kilku minut.
• Faza właściwa – napad różny pod względem postaci i skali w zależności od choroby.
• Faza ponapadowa – czas po ataku, w którym czworonóg odpoczywa i wraca do aktywności lub jest zdezorientowany. Stan taki może trwać do kilku godzin.

Atak epilepsji u czworonoga – co zrobić i jak uspokoić psa po ataku padaczki

W zależności od stadium choroby możliwy jest atak pojedynczy lub gromadny (więcej niż dwa ataki na dzień).

Oprócz tego wyróżnia się stan padaczkowy, kiedy atak trwa ponad 30 minut lub jest ich kilka następujących zaraz po sobie. Jako że możliwe są ataki padaczki u psa kilka razy dziennie, należy jak najszybciej skorzystać z pomocy weterynaryjnej. Kolejne ataki padaczkowe następujące po sobie zagrażają bowiem życiu zwierzęcia.

Trzeba też wiedzieć, jak zachować się w trakcie ataku i pomóc psu, tj.:

• ogranicz ruchy psa (zapobiegniesz urazom i zapewnisz mu swobodę oddychania),
• podłóż coś miękkiego pod głowę i ciało czworonoga (np. legowisko dla psa, koc, poduszka),
• głowę zwierzęcia trzymaj na boku, żeby pies nie udusił się wymiocinami,
• próbuj uspokoić psa (głaskanie, ciche mówienie),
• ogranicz odgłosy i efekty świetlne wokół zwierzęcia.

Po ataku skontaktuj się ze specjalistą, który powinien przyjechać na miejsce. Jest to ważne szczególnie przy napadach trwających powyżej 10 minut. Staraj się też zapamiętać jak najwięcej cech i czas trwania ataku padaczki. Jeżeli jest to możliwe, nagraj go telefonem. Oczywiście nie możesz karać zwierzęcia za atak. Wręcz przeciwnie, należy obserwować zachowanie psa po ataku padaczki i chronić go przed czynnikami sprzyjającymi napadom (m.in. nadmierny stres, zmęczenie, głośne dźwięki, jaskrawe światło, aktywność).

Leki na padaczkę dla psa – jak wygląda leczenie padaczki u psa?

Wielu właścicieli zastanawia się, ile żyje pies z padaczką. Inni dopytują, czy padaczka u psa jest śmiertelna, a także czy padaczka u psa boli. Na pewno jest to zaburzenie mało komfortowe dla zwierzęcia, które sprawia mu ból i go przeraża. Niestety, kolejne ataki padaczki mogą skończyć się zgonem zwierzęcia. Dlatego tak ważne jest, żeby czworonoga obejrzał weterynarz.

Pamiętaj, że często pies z padaczką zwykle żyje przez wiele lat. Jednak tylko w przypadku, że jego stan monitoruje lekarz weterynarz, który wykona badania, postawi diagnozę i dobierze prawidłowe leki (m.in. fenobarbital, bromek potasu, lewetyracetam, imepitoina, Gabapentyna, Zonisamid). Wprawdzie nie gwarantują one całkowitego wyleczenia padaczki, ale eliminują lub przynajmniej ograniczają liczbę napadów.

W stanie padaczkowym pies jest pod całodobową opieką weterynarza. W takiej sytuacji w klinice zwierzęciu podaje się leki dożylne i wykonuje diagnostykę (m.in. badania krwi i serca, ocena ilości wydalanego moczu, pomiar temperatury ciała).

Padaczka u psa – dieta dla czworonoga chorego na epilepsję

Nie tylko u psów z padaczką, ale u wszystkich czworonogów podstawę żywienia powinna stanowić zdrowa dieta. Karma dla psa musi być wolna od wypełniaczy, stabilizatorów, azotanu sodu i innych szkodliwych substancji chemicznych.

Psy cierpiące na padaczkę powinny unikać pokarmów powodujących stan zapalny (m.in. produkty zawierające gluten) i wahania cukru we krwi (m.in. biały ryż, pszenica, kukurydza, groch, marchew). Szkodzą im również produkty mające w składzie glutaminiany i asparaginiany (m.in. pszenica, jęczmień, owiec, soczewica, soja, mięso indyka). Unikać muszą też oregano i rozmarynu.

Zaleca się zdrowe suplementy diety  i witaminy dla psa bogate w m.in. wapń, magnez, cynk, witaminy A, C i E, witaminy z grupy B. W łagodzeniu objawów pomagają też odpowiednie suplementy diety dla psa, w tym zawierające kwasy omega-3 działające przeciwzapalnie. Należy także wykluczyć hipoglikemię (podawaj karmę i suplementy wysokiej jakości, karm psa często i małymi porcjami, ogranicz aktywność i czynniki stresogenne).

Ile żyje pies z padaczką?

Padaczka u psów jest więc schorzeniem, które może mieć różne podłoże. Bardzo zróżnicowane są także objawy, które nie zawsze muszą być widoczne. Ważne, żeby pies z epilepsją był pod kontrolą weterynarza. Podawanie odpowiednich leków, właściwa dieta i ograniczenie czynników sprzyjających atakom sprawią, że swoim pupilem u boku możesz cieszyć się przez długie lata.